Benzodiazepiny należą do grupy leków o działaniu przeciwlękowym, nassennym i uspokajającym. Wykorzystuje się je w leczeniu zwiększonego napięcia mięśniowego oraz niektórych typach padaczki. Leki działają błyskawicznie dając wyraźny efekt uspokojenia, który mija po kilku godzinach od zażycia tabletki. Osoba cierpiąca na zaburzenia psychicznie i borykająca się z depresją, czy stanami lękowymi pragnie pozbyć się strachu i poczuć się lepiej, dlatego pojawia się pokusa sięgnięcia po kolejną tabletkę.
Nieumiejętne stosowanie lekarstw, czy zażywanie zbyt dużych dawek stwarza ryzyko uzależnienia psychicznego i fizycznego – lekomanii.
Objawy uzależnienia
Osoba uzależniona od benzodiazepin odczuwa przymus przyjmowania leków i zwiększania dawek w celu uzyskania pożądanego efektu. Chory zażywa coraz więcej leków, gdyż jest przekonany, że tylko w ten sposób może sobie pomóc. Osoba uzależniona odczuwa drżenie mięśni, nieustanny lęk, niepokój i nadmiernie się poci w skutek czego zażywa coraz więcej substancji. Potrzeba natychmiastowego zażycia leku nasila się w sytuacjach stresowych, negatywnych emocji, czy samotności.
Benzodiazepiny mogą wywoływać (w zależności od dawki) szereg objawów niepożądanych, takich jak:
- senność
- zaburzenia koordynacji ruchowej
- ataksja
- amnezja
- zaburzenia akomodacji
- osłabienie siły mięśniowej
- oczopląs
- bóle głowy
- obniżenie libido
- drżenia mięśniowe
- nadmierne uspokojenie
- senność
- brak koncentracji
- zła koordynacja
- splątanie
- upadki i kontuzje
- zaburzenia pamięci
- spadek zdolności poznawczych
- paradoksalny efekt pobudzający
- nasilenie lęku
- bezsenność
- koszmary senne
- halucynacje
- kłótliwość
- agresywność
- depresja
- niestabilność emocjonalna
- tendencje samobójcze
- “emocjonalne znieczulenie”
- tolerancja
- uzależnienie fizyczne i psychologiczne
Osoby uzależnione od benzodiazepin zwykle:
- Zażywają benzodiazepiny w przepisanych, zwykle niskich, dawkach – przez całe miesiące albo lata
- Z biegiem czasu, zaczęły „potrzebować” benzodiazepin dla wykonywania zwykłych, codziennych czynności (jak np. wyjście z domu na zakupy)
- Kontynuują zażywanie benzodiazepin, mimo, że oryginalny powód ich przepisania zniknął
- Mają trudności z odstawieniem – albo redukcją dawki – leku, z powodu objawów odstawiennych
- W przypadku krótko działających benzodiazepin, doświadczają objawów lękowych w czasie pomiędzy dawkami
- Odwiedzają regularnie swoich lekarzy w celu otrzymania recept na dalsze porcje leków
- Wpadają w panikę, gdy nie są w posiadaniu wystarczającej porcji leku albo recepty; zwykle noszą tabletki przy sobie i często zażywają dodatkową tabletkę np. przed czekającym je stresem albo noclegiem w obcym pokoju hotelowym
- Zwiększyły dawkę w stosunku do oryginalnie przepisanej
- Doświadczają objawów lękowych, ataków paniki, agorafobii, bezsenności, depresji oraz narastających symptomów psychosomatycznych mimo ciągłego zażywania benzodiazepiny (https://www.benzo.org.uk/polman/)
Odstawienie benzodiazepin
Zmniejszenie dawki lub całkowite odstawienie leków skutkuje różnymi zaburzeniami, takimi jak omamy, urojenia i napady drgawkowe, dlatego leczenie należy rozpocząć pod opieką specjalistów. Do głównych objawów abstynencji lekowej należą: zaburzenia pamięci, nastroju i koncentracji uwagi, bóle i zawroty głowy, niepokój, drażliwość oraz nadwrażliwość na hałas i dotyk. W ośrodku Trzeźwość zajmujemy się leczeniem lekomanii, zapewniając profesjonalną opiekę osobom uzależnionym i pomagając im w walce z chorobą.